Wprowadzony niedawno do polskich kin w odświeżonej wersji "Cyrk" rzadko wymieniany jest w jednym rzędzie z najważniejszymi osiągnięciami Chaplina. Co nie zmienia faktu, że otrzymujemy tutaj "trampa" w wyśmienitej formie, znów "żeniącego" pogodny humor z melancholią. W historii kina zapisała się, umiejscowiona w początkowej partii filmu, scena w gabinecie luster, która zainspirowała słynne zakończenie "Wejścia smoka". Najważniejsze zaś jest to, że chaplinowski dowcip i urok nie ulegają "przedawnieniu": "Cyrk" naprawdę bawi tak samo, jak miało to miejsce w momencie premiery. Szczególnie finałowa sekwencja popisów na linie bohatera w meloniku wywołał u mnie nieposkromiony atak wesołości. Po raz kolejny - dowód potęgi kina jako medium zdolnego łączyć rozrywkę i sztukę.